чаркапі́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чаркапі́ў | чаркапі́вы | |
| чаркапі́ва | чаркапі́ваў | |
| чаркапі́ву | чаркапі́вам | |
| чаркапі́ва | чаркапі́ваў | |
| чаркапі́вам | чаркапі́вамі | |
| чаркапі́ве | чаркапі́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)