чаргава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чаргава́нне чаргава́нні
Р. чаргава́ння чаргава́нняў
Д. чаргава́нню чаргава́нням
В. чаргава́нне чаргава́нні
Т. чаргава́ннем чаргава́ннямі
М. чаргава́нні чаргава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)