чараўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чараўні́чы чараўні́чая чараўні́чае чараўні́чыя
Р. чараўні́чага чараўні́чай
чараўні́чае		 чараўні́чага чараўні́чых
Д. чараўні́чаму чараўні́чай чараўні́чаму чараўні́чым
В. чараўні́чы (неадуш.)
чараўні́чага (адуш.)		 чараўні́чую чараўні́чае чараўні́чыя (неадуш.)
чараўні́чых (адуш.)
Т. чараўні́чым чараўні́чай
чараўні́чаю		 чараўні́чым чараўні́чымі
М. чараўні́чым чараўні́чай чараўні́чым чараўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)