чараўні́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чараўні́цтва | |
| чараўні́цтва | |
| чараўні́цтву | |
| чараўні́цтва | |
| чараўні́цтвам | |
| чараўні́цтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)