чараўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чараўні́ца чараўні́цы
Р. чараўні́цы чараўні́ц
Д. чараўні́цы чараўні́цам
В. чараўні́цу чараўні́ц
Т. чараўні́цай
чараўні́цаю		 чараўні́цамі
М. чараўні́цы чараўні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)