чараці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чараці́на чараці́ны
Р. чараці́ны чараці́н
Д. чараці́не чараці́нам
В. чараці́ну чараці́ны
Т. чараці́най
чараці́наю		 чараці́намі
М. чараці́не чараці́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)