чарапі́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарапі́чнік чарапі́чнікі
Р. чарапі́чніка чарапі́чнікаў
Д. чарапі́чніку чарапі́чнікам
В. чарапі́чніка чарапі́чнікаў
Т. чарапі́чнікам чарапі́чнікамі
М. чарапі́чніку чарапі́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)