чаранкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чаранкава́нне
Р. чаранкава́ння
Д. чаранкава́нню
В. чаранкава́нне
Т. чаранкава́ннем
М. чаранкава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)