чалавеканенаві́сніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чалавеканенаві́сніцтва | |
чалавеканенаві́сніцтва | |
чалавеканенаві́сніцтву | |
чалавеканенаві́сніцтва | |
чалавеканенаві́сніцтвам | |
чалавеканенаві́сніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)