чалавеканенаві́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чалавеканенаві́снік чалавеканенаві́снікі
Р. чалавеканенаві́сніка чалавеканенаві́снікаў
Д. чалавеканенаві́сніку чалавеканенаві́снікам
В. чалавеканенаві́сніка чалавеканенаві́снікаў
Т. чалавеканенаві́снікам чалавеканенаві́снікамі
М. чалавеканенаві́сніку чалавеканенаві́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)