ча́йніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ча́йніца ча́йніцы
Р. ча́йніцы ча́йніц
Д. ча́йніцы ча́йніцам
В. ча́йніцу ча́йніцы
Т. ча́йніцай
ча́йніцаю		 ча́йніцамі
М. ча́йніцы ча́йніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)