цітрава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цітрава́льшчык | цітрава́льшчыкі | |
цітрава́льшчыка | цітрава́льшчыкаў | |
цітрава́льшчыку | цітрава́льшчыкам | |
цітрава́льшчыка | цітрава́льшчыкаў | |
цітрава́льшчыкам | цітрава́льшчыкамі | |
цітрава́льшчыку | цітрава́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)