ціма́чыць
‘збягаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ціма́чу | ціма́чым | |
| ціма́чыш | ціма́чыце | |
| ціма́чыць | ціма́чаць | |
| Прошлы час | ||
| ціма́чыў | ціма́чылі | |
| ціма́чыла | ||
| ціма́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| ціма́ч | ціма́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ціма́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)