цярпу́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цярпу́г | церпугі́ | |
церпуга́ | церпуго́ў | |
церпугу́ | церпуга́м | |
церпуга́ | церпуго́ў | |
церпуго́м | церпуга́мі | |
церпугу́ | церпуга́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)