цяплі́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
цяплі́ца | цяплі́цы | |
цяплі́цы | цяплі́ц | |
цяплі́цы | цяплі́цам | |
цяплі́цу | цяплі́цы | |
цяплі́цай цяплі́цаю |
цяплі́цамі | |
цяплі́цы | цяплі́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)