цялі́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цялі́ца цялі́цы
Р. цялі́цы цялі́ц
Д. цялі́цы цялі́цам
В. цялі́цу цялі́ц
Т. цялі́цай
цялі́цаю		 цялі́цамі
М. цялі́цы цялі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)