цяжкаду́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цяжкаду́мка цяжкаду́мкі
Р. цяжкаду́мкі цяжкаду́мак
Д. цяжкаду́мцы цяжкаду́мкам
В. цяжкаду́мку цяжкаду́мак
Т. цяжкаду́мкай
цяжкаду́мкаю		 цяжкаду́мкамі
М. цяжкаду́мцы цяжкаду́мках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)