цяжкаду́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цяжкаду́мка | цяжкаду́мкі | |
| цяжкаду́мкі | цяжкаду́мак | |
| цяжкаду́мцы | цяжкаду́мкам | |
| цяжкаду́мку | цяжкаду́мак | |
| цяжкаду́мкай цяжкаду́мкаю |
цяжкаду́мкамі | |
| цяжкаду́мцы | цяжкаду́мках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)