цяжкавагаві́к

‘таварны цягнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяжкавагаві́к цяжкавагавікі́
Р. цяжкавагавіка́ цяжкавагавіко́ў
Д. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́м
В. цяжкавагаві́к цяжкавагавікі́
Т. цяжкавагавіко́м цяжкавагавіка́мі
М. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)