цягні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цягні́к | цягнікі́ | |
цягніка́ | цягніко́ў | |
цягніку́ | цягніка́м | |
цягні́к | цягнікі́ | |
цягніко́м | цягніка́мі | |
цягніку́ | цягніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)