цяві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цяві́на цяві́ны
Р. цяві́ны цяві́н
Д. цяві́не цяві́нам
В. цяві́ну цяві́ны
Т. цяві́най
цяві́наю		 цяві́намі
М. цяві́не цяві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)