цюга́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цюга́канне | |
цюга́кання | |
цюга́канню | |
цюга́канне | |
цюга́каннем | |
цюга́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
цюга́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цюга́канне | |
цюга́кання | |
цюга́канню | |
цюга́канне | |
цюга́каннем | |
цюга́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)