цэнтурыё́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цэнтурыё́н | цэнтурыё́ны | |
цэнтурыё́на | цэнтурыё́наў | |
цэнтурыё́ну | цэнтурыё́нам | |
цэнтурыё́на | цэнтурыё́наў | |
цэнтурыё́нам | цэнтурыё́намі | |
цэнтурыё́не | цэнтурыё́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)