цэ́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэ́ннік цэ́ннікі
Р. цэ́нніка цэ́ннікаў
Д. цэ́нніку цэ́ннікам
В. цэ́ннік цэ́ннікі
Т. цэ́ннікам цэ́ннікамі
М. цэ́нніку цэ́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)