цэалі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цэалі́т | цэалі́ты | |
цэалі́ту | цэалі́таў | |
цэалі́ту | цэалі́там | |
цэалі́т | цэалі́ты | |
цэалі́там | цэалі́тамі | |
цэалі́це | цэалі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)