цытапратэ́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цытапратэ́ктар цытапратэ́ктары
Р. цытапратэ́ктару цытапратэ́ктараў
Д. цытапратэ́ктару цытапратэ́ктарам
В. цытапратэ́ктар цытапратэ́ктары
Т. цытапратэ́ктарам цытапратэ́ктарамі
М. цытапратэ́ктары цытапратэ́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)