цытагене́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цытагене́тык | цытагене́тыкі | |
цытагене́тыка | цытагене́тыкаў | |
цытагене́тыку | цытагене́тыкам | |
цытагене́тыка | цытагене́тыкаў | |
цытагене́тыкам | цытагене́тыкамі | |
цытагене́тыку | цытагене́тыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)