цыганчу́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цыганчу́к | цыганчукі́ | |
цыганчука́ | цыганчуко́ў | |
цыганчуку́ | цыганчука́м | |
цыганчука́ | цыганчуко́ў | |
цыганчуко́м | цыганчука́мі | |
цыганчуку́ | цыганчука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)