цыве́та
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цыве́та | цыве́ты | |
| цыве́ты | цыве́т | |
| цыве́це | цыве́там | |
| цыве́ту | цыве́т | |
| цыве́тай цыве́таю |
цыве́тамі | |
| цыве́це | цыве́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)