цурча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цурча́нне | |
цурча́ння | |
цурча́нню | |
цурча́нне | |
цурча́ннем | |
цурча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
цурча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цурча́нне | |
цурча́ння | |
цурча́нню | |
цурча́нне | |
цурча́ннем | |
цурча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)