цурката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цурката́нне
Р. цурката́ння
Д. цурката́нню
В. цурката́нне
Т. цурката́ннем
М. цурката́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)