цудо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цудо́та
Р. цудо́ты
Д. цудо́це
В. цудо́ту
Т. цудо́тай
цудо́таю
М. цудо́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)