цу́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цу́джанне | |
цу́джання | |
цу́джанню | |
цу́джанне | |
цу́джаннем | |
цу́джанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
цу́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цу́джанне | |
цу́джання | |
цу́джанню | |
цу́джанне | |
цу́джаннем | |
цу́джанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)