цудадзе́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цудадзе́йка цудадзе́йкі
Р. цудадзе́йкі цудадзе́ек
Д. цудадзе́йцы цудадзе́йкам
В. цудадзе́йку цудадзе́ек
Т. цудадзе́йкай
цудадзе́йкаю
цудадзе́йкамі
М. цудадзе́йцы цудадзе́йках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)