цудадзе́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цудадзе́й | цудадзе́і | |
цудадзе́я | цудадзе́яў | |
цудадзе́ю | цудадзе́ям | |
цудадзе́я | цудадзе́яў | |
цудадзе́ем | цудадзе́ямі | |
цудадзе́ю | цудадзе́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)