цмо́каннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цмо́каннік цмо́каннікі
Р. цмо́канніка цмо́каннікаў
Д. цмо́канніку цмо́каннікам
В. цмо́канніка цмо́каннікаў
Т. цмо́каннікам цмо́каннікамі
М. цмо́канніку цмо́канніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)