ценялю́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ценялю́б | ценялю́бы | |
| ценялю́ба | ценялю́баў | |
| ценялю́бу | ценялю́бам | |
| ценялю́б | ценялю́бы | |
| ценялю́бам | ценялю́бамі | |
| ценялю́бе | ценялю́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)