ценяві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ценяві́к | ценевікі́ | |
| ценевіка́ | ценевіко́ў | |
| ценевіку́ | ценевіка́м | |
| ценевіка́ | ценевіко́ў | |
| ценевіко́м | ценевіка́мі | |
| ценевіку́ | ценевіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)