целаахо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
целаахо́ўнік | целаахо́ўнікі | |
целаахо́ўніка | целаахо́ўнікаў | |
целаахо́ўніку | целаахо́ўнікам | |
целаахо́ўніка | целаахо́ўнікаў | |
целаахо́ўнікам | целаахо́ўнікамі | |
целаахо́ўніку | целаахо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)