цвірчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цвірчэ́нне | |
цвірчэ́ння | |
цвірчэ́нню | |
цвірчэ́нне | |
цвірчэ́ннем | |
цвірчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
цвірчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цвірчэ́нне | |
цвірчэ́ння | |
цвірчэ́нню | |
цвірчэ́нне | |
цвірчэ́ннем | |
цвірчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)