цвірча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цвірчу́ цвірчы́м
2-я ас. цвірчы́ш цвірчыце́
3-я ас. цвірчы́ць цвірча́ць
Прошлы час
м. цвірча́ў цвірча́лі
ж. цвірча́ла
н. цвірча́ла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)