цвірча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цвірча́нне | |
цвірча́ння | |
цвірча́нню | |
цвірча́нне | |
цвірча́ннем | |
цвірча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
цвірча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цвірча́нне | |
цвірча́ння | |
цвірча́нню | |
цвірча́нне | |
цвірча́ннем | |
цвірча́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)