цвірку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цвірку́н цвіркуны́
Р. цвіркуна́ цвіркуно́ў
Д. цвіркуну́ цвіркуна́м
В. цвіркуна́ цвіркуно́ў
Т. цвіркуно́м цвіркуна́мі
М. цвіркуне́ цвіркуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)