цвяро́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цвяро́знік | цвяро́знікі | |
цвяро́зніка | цвяро́знікаў | |
цвяро́зніку | цвяро́знікам | |
цвяро́зніка | цвяро́знікаў | |
цвяро́знікам | цвяро́знікамі | |
цвяро́зніку | цвяро́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)