цвярды́ня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
цвярды́ня | цвярды́ні | |
цвярды́ні | цвярды́нь | |
цвярды́ні | цвярды́ням | |
цвярды́ню | цвярды́ні | |
цвярды́няй цвярды́няю |
цвярды́нямі | |
цвярды́ні | цвярды́нях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)