цвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цвярджэ́нне | цвярджэ́нні | |
| цвярджэ́ння | цвярджэ́нняў | |
| цвярджэ́нню | цвярджэ́нням | |
| цвярджэ́нне | цвярджэ́нні | |
| цвярджэ́ннем | цвярджэ́ннямі | |
| цвярджэ́нні | цвярджэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)