цве́рджанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цве́рджанне | цве́рджанні | |
| цве́рджання | цве́рджанняў | |
| цве́рджанню | цве́рджанням | |
| цве́рджанне | цве́рджанні | |
| цве́рджаннем | цве́рджаннямі | |
| цве́рджанні | цве́рджаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)