цвердакры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
цвердакры́лыя | |
цвердакры́лых | |
цвердакры́лым | |
цвердакры́лых | |
цвердакры́лымі | |
цвердакры́лых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)