цвердава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цвердава́ты цвердава́тая цвердава́тае цвердава́тыя
Р. цвердава́тага цвердава́тай
цвердава́тае
цвердава́тага цвердава́тых
Д. цвердава́таму цвердава́тай цвердава́таму цвердава́тым
В. цвердава́ты (неадуш.)
цвердава́тага (адуш.)
цвердава́тую цвердава́тае цвердава́тыя (неадуш.)
цвердава́тых (адуш.)
Т. цвердава́тым цвердава́тай
цвердава́таю
цвердава́тым цвердава́тымі
М. цвердава́тым цвердава́тай цвердава́тым цвердава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)