царко́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. царко́ўніца царко́ўніцы
Р. царко́ўніцы царко́ўніц
Д. царко́ўніцы царко́ўніцам
В. царко́ўніцу царко́ўніц
Т. царко́ўніцай
царко́ўніцаю		 царко́ўніцамі
М. царко́ўніцы царко́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)