царко́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| царко́ўніца | царко́ўніцы | |
| царко́ўніцы | царко́ўніц | |
| царко́ўніцы | царко́ўніцам | |
| царко́ўніцу | царко́ўніц | |
| царко́ўніцай царко́ўніцаю |
царко́ўніцамі | |
| царко́ўніцы | царко́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)