царко́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. царко́ўнік царко́ўнікі
Р. царко́ўніка царко́ўнікаў
Д. царко́ўніку царко́ўнікам
В. царко́ўніка царко́ўнікаў
Т. царко́ўнікам царко́ўнікамі
М. царко́ўніку царко́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)